Thiruppugazh #117 isaindha erum

முருகா!

என் உயிர் கொண்டு செல்லும்

சமயம் நான் அயரும்போது எனது துயரங்கள் நீங்குமாறு
சிறந்த மயில் மேல் நீ வந்தருள வேண்டும்.

இசைந்த ஏறுங் கரியுரி போர்வையும் ...... எழில்நீறும்
இலங்கு நூலும் புலியத ளாடையு ...... மழுமானும்
அசைந்த தோடுஞ் சிரமணி மாலையு ...... முடிமீதே
அணிந்த ஈசன் பரிவுடன் மேவிய ...... குருநாதா

உசந்த சூரன் கிளையுடன் வேரற ...... முனிவோனே
உகந்த பாசங் கயிறொடு தூதுவர் ...... நலியாதே
அசந்த போதென் துயர்கெட மாமயில் ...... வரவேணும்
அமைந்த வேலும் புயமிசை மேவிய ...... பெருமாளே.

###############

isaindha ERum kariyuri pOrvaiyum ...... ezhilneeRum
ilangu nUlum puliyadhaL Adaiyu ...... mazhumAnum
asaindha thOdum siramaNi mAlaiyu ...... mudimeedhE
aNindha eesan parivudan mEviya ...... gurunAthA

usandha sUran kiLaiyudan vEraRa ...... munivOnE
ugandha pAsam kayiRodu dhUthuvar ...... naliyAdhE
asandha pOdhen thuyarkeda mAmayil ...... varavENum
amaindha vElum buyamisai mEviya ...... perumALE.